شاید در ذهن شما هم این پرسش مطرح باشد که نخستین شعر را چه کسی سروده است؟ در این مورد اخبار و روایات، مختلف است. بعضی از راویان اخبار در نسخه های قدیمی روایت کرده اند که:«یعربن قحطان بن شالخ بن ارفخشدبن سام بن نوح صلوات الله علیه» که چهارصد سال عمریافته بوده، نخستین شعر راسروده است وبعضی هم میگویند «اولین شعر را جرهم بن قحطان گفته است». بعضی از اصحاب تواریخ هم اولین شعر را به آدم –صلوات الله علیه –نسبت میدهند. اما به راستی آیا اگر برای یافتن اولین شعر و شاعر به دنبال یک اسم خاص و زمان و مکان مشخصی باشیم، به نتیجه قطعی و نهایی خواهیم رسید؟ به هر حال آنچه همگان در آن اتفاق نظر دارند این است که شعر بعد از یک طوفان اتفاق می افتد، حال چه طوفان درونی باشد و چه طوفان بیرونی، چه طوفان روح باشد ، چه طوفان نوح. وباز حقیقت این است که اسم اولین شاعر، یک اسم عام است، نه اسم خاص. پرسش دیگر این است که اولین شعر،کدام شعر بوده است؟آیا مرثیه ای بوده است در سوگ هابیل که قابیل او را کشت؟ویا توصیفی است از بهشت که آدم آن را ترک گفت و هبوط به زمین را پیش گرفت و یا واگویه ای است که از غربت دنیا حکایت می کند و یا یک مثنوی است که از جدایی ها شکایت می کند؟ به هر حال ،حقیقت این است که آدم، نخستین شاعر بوده و یا آدم نخستین، شاعر بوده است.