مِصراع : یا مِصرَع یا نیم‌بیت؛ کوچک‌ترین جزء از کلام موزون(شعر) در شعر کلاسیک فارسی و واحد وزنی شعر است.
موسیقی درونی شعر در یک مصرع شکل می‌گیرد و شعر ادامه می‌یابد.دو مصراع تشکیل یک بیت می‌دهند که حداقلّ معنایی شعر است. از آن جا که لغت «مصراع» به معنی یک لنگه از درِ دولنگه است، بدان مشابهت، نصف هر بیت را مصراع نام‌گذاری کرده اند.
هرگاه که قافیه را در هر دو مصرع یک بیت رعایت کرده باشند، آن بیت مُصَرَّع و انجام این کار تصریع نام می‌گیرد.
*نمونه مصراع:
وحی خداست در سُخَنَش کیست این حسین؟
---------------------------------------------------------
بیت : کوچک‌ترین واحد کامل در شعر فارسی بیت است که دو مصراع (مِصرَع) را شامل می‌شود.بیت در زبان عربی به معنی خانه و در اصطلاح، حداقل شعر است که از دو مصراع تشکیل شده باشد.
اگر هر دو مصراع یک بیت، قافیه دار باشند، آن بیت را مُصَرّع می‌نامند . نیز گفته اند: بیت شعر از این جهت بیت گفته شده که کلامی است با نظم و ترتیب خاص، همانند خانه که سقف و ستونها و سایر اجزایش بر اساس نظم خاصی پدید آمده است...
*نمونه بیت:
وحی خداست در سُخَنَش، کیست این حسین؟
ریزد شفاعت از دَهَنَش، کیست این حسین؟